Kalinka - Przyjacielu nasz

Śmierć normalna rzecz
Spotka ciebie, mnie
Nawet gdy chcesz żyć
Przyjdzie zabrać cię
Każdy o tym wie
Ale jeszcze nikt
Nie powiedział jak
Mamy teraz żyć
Kiedy ciebie brak



Nie tak miało być
Nie tak skończyć się
Czemu ty nie ja
Ty byś radę dał



Słońca nie ma już
W sercu tylko ból
Przyjacielu nasz
Nie ma cię już tu

Nie zadzwonisz już
Nie pocieszysz mnie
Kto pomoże mi
Jak już nie ma cię



Twoich żartów brak
Uśmiechu i rad
Byłeś tak jak nikt
Teraz nie mam nic
Gdybym tylko mógł
To bym cofnął czas
Przeżyć wszystko to
Z tobą jeszcze raz
Chciałbym coś powiedzieć
Chciałbym podziękować
Przepraszam nie mogłem
Ciebie uratować



Nie tak miało być
Nie tak skończyć się
Czemu ty nie ja
Ty byś radę dał



Słońca nie ma już
W sercu tylko ból
Przyjacielu nasz
Nie ma cię już tu

Nie zadzwonisz już
Nie pocieszysz mnie
Kto pomoże mi
Jak już nie ma cię

Słońca nie ma już
W sercu tylko ból
Przyjacielu nasz
Nie ma cię już tu

Nie zadzwonisz już
Nie pocieszysz mnie
Kto pomoże mi
Jak już nie ma cię

Choć cię nie ma
Wciąż tu jesteś
W naszych sercach
Zawsze będziesz
Człowiek żyje długo tak
Póki pamięć o nim trwa


Słońca nie ma już
W sercu tylko ból
Przyjacielu nasz
Nie ma cię już tu

Nie zadzwonisz już
Nie pocieszysz mnie
Kto pomoże mi
Jak już nie ma cię

Słońca nie ma już
W sercu tylko ból
Przyjacielu nasz
Nie ma cię już tu

Nie zadzwonisz już
Nie pocieszysz mnie
Kto pomoże mi
Jak już nie ma cię

Kto pomoże mi
Jak już nie ma cię